1،3-دی کلروبنزن مایعی بی رنگ با بوی تند است. نامحلول در آب، محلول در الکل و اتر. سمی برای بدن انسان، تحریک کننده برای چشم و پوست. قابل اشتعال است و می تواند تحت واکنش های کلر، نیتراسیون، سولفوناسیون و هیدرولیز قرار گیرد. به شدت با آلومینیوم واکنش می دهد و در سنتز آلی استفاده می شود.

1. خواص: مایع بی رنگ با بوی تند.
2. نقطه ذوب (℃): -24.8
3. نقطه جوش (℃): 173
4. چگالی نسبی (آب = 1): 1.29
5. چگالی نسبی بخار (هوا=1): 5.08
6. فشار بخار اشباع (کیلو پاسکال): 0.13 (12.1 ℃)
7. گرمای احتراق (kJ/mol): -2952.9
8. دمای بحرانی (℃): 415.3
9. فشار بحرانی (MPa): 4.86
10. ضریب تقسیم اکتانول/آب: 3.53
11. نقطه اشتعال (℃): 72
12. دمای اشتعال (℃): 647
13. حد بالای انفجار (%): 7.8
14. حد انفجار پایین (%): 1.8
15. حلالیت: نامحلول در آب، محلول در اتانول و اتر و به راحتی در استون محلول است.
16. ویسکوزیته (mPa·s، 23.3ºC): 1.0450
17. نقطه اشتعال (ºC): 648
18. گرمای تبخیر (KJ/mol، bp): 38.64
19. گرمای تشکیل (KJ/mol، 25ºC، مایع): 20.47
20. گرمای احتراق (KJ/mol، 25ºC، مایع): 2957.72
21. ظرفیت گرمایی ویژه (KJ/(kg·K)، 0ºC، مایع): 1.13
22. حلالیت (%، آب، 20ºC): 0.0111
23. چگالی نسبی (25℃، 4℃): 1.2828
24. ضریب شکست دمای طبیعی (n25): 1.5434
25. پارامتر حلالیت (J·cm-3) 0.5: 19.574
26. مساحت واندروالس (cm2·mol-1): 8.220×109
27. حجم واندروالس (cm3·mol-1): 87.300
28. استاندارد فاز مایع ادعای گرما (آنتالپی) (kJ·mol-1): -20.7
29. مذاب داغ استاندارد فاز مایع (J·mol-1·K-1): 170.9
30. استاندارد فاز گاز ادعای گرما (آنتالپی) (kJ·mol-1): 25.7
31. آنتروپی استاندارد فاز گاز (J·mol-1·K-1): 343.64
32. انرژی آزاد استاندارد تشکیل در فاز گاز (kJ·mol-1): 78.0
33. مذاب داغ استاندارد فاز گاز (J·mol-1·K-1): 113.90

روش ذخیره سازی
اقدامات احتیاطی برای نگهداری [در انباری خنک و دارای تهویه نگهداری شود. دور از آتش و منابع گرما نگهداری شود. در ظرف را محکم بسته نگه دارید. باید جدا از اکسیدان ها، آلومینیوم و مواد شیمیایی خوراکی نگهداری شود و از نگهداری مختلط خودداری شود. مجهز به تنوع و کمیت مناسب تجهیزات آتش نشانی. محل ذخیره سازی باید مجهز به تجهیزات درمان اضطراری نشت و مواد ذخیره سازی مناسب باشد.

حل رزولوشن:

روش های تهیه به شرح زیر است. با استفاده از کلروبنزن به عنوان ماده خام برای کلرزنی بیشتر، p-dichlorobenzene، o-dichlorobenzene و m-dichlorobenzene به دست می آید. در روش جداسازی عمومی از دی کلروبنزن مخلوط برای تقطیر مداوم استفاده می شود. پارا و متا دی کلرو بنزن از بالای برج تقطیر می شود، p-دی کلروبنزن با انجماد و کریستالیزاسیون رسوب می کند و سپس مایع مادر برای بدست آوردن متا دی کلروبنزن تصحیح می شود. o-dichlorobenzene در برج flash تقطیر می شود تا o-dichlorobenzene بدست آید. در حال حاضر، دی کلروبنزن مخلوط روش جذب و جداسازی را با استفاده از غربال مولکولی به عنوان جاذب اتخاذ می کند و دی کلرو بنزن مخلوط فاز گاز وارد برج جذب می شود که می تواند به طور انتخابی p-دی کلروبنزن را جذب کند و مایع باقیمانده متا و ارتو بنزن است. تصحیح برای به دست آوردن m-دی کلروبنزن و o-دی کلروبنزن. دمای جذب 180-200 درجه سانتیگراد است و فشار جذب فشار معمولی است.

1. روش دیازوتیزاسیون متا فنیلن دی آمین: متا فنیلن دی آمین در حضور نیتریت سدیم و اسید سولفوریک دیازوتیز می شود، دمای دیازوتیزاسیون 0 تا 5 درجه سانتیگراد است و مایع دیازونیوم در حضور کلرید مس هیدرولیز می شود تا بینابینی ایجاد شود. دی کلروبنزن.

2. روش متا کلروآنیلین: با استفاده از متا کلروآنیلین به عنوان ماده خام، دیازوتیزاسیون در حضور نیتریت سدیم و اسید کلریدریک انجام می شود و مایع دیازونیوم در حضور کلرید مس هیدرولیز می شود تا متا دی کلرو بنزن تولید شود.

در میان چندین روش آماده سازی فوق، مناسب ترین روش برای صنعتی سازی و هزینه کمتر، روش جداسازی جذبی دی کلروبنزن مخلوط است. در حال حاضر مراکز تولیدی در چین برای تولید وجود دارد.

هدف اصلی:

1. در سنتز آلی استفاده می شود. واکنش Friedel-Crafts بین m-dichlorobenzene و chloroacetyl chloride 2,4,ω-trichloroacetophenone به دست می‌دهد که به عنوان یک واسطه برای داروی ضد قارچی با طیف وسیع میکونازول استفاده می‌شود. واکنش کلرزنی در حضور کلرید آهن یا جیوه آلومینیوم انجام می شود که عمدتاً 1،2،4-تری کلروبنزن تولید می کند. در حضور یک کاتالیزور، در دمای 550-850 درجه سانتی گراد هیدرولیز می شود تا m-chlorophenol و resorcinol تولید شود. با استفاده از اکسید مس به عنوان کاتالیزور، با آمونیاک غلیظ در دمای 150-200 درجه سانتیگراد تحت فشار واکنش داده و m-phenylenediamine تولید می کند.
2. در ساخت رنگ، واسطه های سنتز آلی و حلال ها استفاده می شود.

داده های سم شناسی:

1. سمیت حاد: LD50 داخل صفاقی موش: 1062mg/kg، بدون جزئیات به جز دوز کشنده.

2. داده های سمیت چند دوز: TDLo خوراکی موش: 1470 میلی گرم/کیلوگرم/10D-I، تغییر وزن کبد-کبد، متابولیسم کل مواد مغذی، مهار کلسیم-آنزیم، تغییرات القایی یا تغییرات در سطح خون یا بافت - فسفاتاز.

TDLo خوراکی موش: 3330mg/kg/90D-I، تغییرات غدد درون ریز، تغییرات در اجزای سرم خون (مانند پلی فنول های چای، بیلی روبین، کلسترول)، مهار بیوشیمیایی آنزیم، القاء یا تغییر سطح خون یا بافت، هیدروژن زدایی تغییر آنزیم

3. داده های جهش زایی: تبدیل ژن و میتوز recombinationTEST سیستم: مخمر-ساکارومایسس سرویزیه: 5ppm.

تست میکرونوکلئوس سیستم تست داخل صفاقی: موش جونده: 175mg/kg/24H.

4. سمیت کمی کمتر از O-dichlorobenzene است و می تواند از طریق پوست و غشاهای مخاطی جذب شود. می تواند باعث آسیب کبد و کلیه شود. غلظت آستانه بویایی 0.2 میلی گرم در لیتر (کیفیت آب) است.

5. سمیت حاد LD50: 1062mg/kg (موش داخل وریدی). 1062mg/kg (حفره شکمی موش)

6. محرک بدون اطلاعات

7. تبدیل ژن جهش زا و نوترکیبی میتوزی: ساکارومایسس سرویزیه 5ppm. تست میکرونوکلئوس: تجویز داخل صفاقی mg/kg 175 (24 ساعت) در موش

8. سرطان زایی بررسی سرطان زایی IARC: گروه 3، شواهد موجود نمی تواند سرطان زایی انسان را طبقه بندی کند.