هنگامی که پارچه رنگ شده با رنگ پراکنده در مخزن رنگرزی خنک می شود و نمونه برداری می شود و با نمونه رنگ استاندارد مطابقت داده می شود، اگر پارچه رنگ شده شسته و درمان شود، تن رنگ کمی با نمونه استاندارد متفاوت است، می توان از تصحیح رنگ استفاده کرد. تکلیف اصلاح شود. هنگامی که تفاوت رنگ زیاد است، لایه برداری و رنگ آمیزی مجدد باید در نظر گرفته شود

تعمیر رنگ
برای پارچه هایی با انحراف رنگی خفیف می توان از روش های زیر استفاده کرد: هنگامی که میزان فرسودگی کاهش می یابد و مقدار زیادی رنگ در مایع باقی مانده باقی می ماند، می توان آن را با افزایش زمان رنگرزی یا افزایش دمای رنگرزی تنظیم کرد. هنگامی که عمق رنگرزی کمی بیشتر است، این تفاوت رنگ را نیز می توان با افزودن سورفکتانت و تراز کردن اصلاح کرد.

1.1 روش های ترمیم رنگ
قبل از اصلاح سایه، باید درک کاملی از رنگ پارچه رنگ شده و ماهیت محلول رنگ داشته باشید. برای تغییر رنگ می توان از روش های زیر استفاده کرد:
(1) نیازی به خارج کردن شی رنگ شده از مخزن رنگرزی نیست، فقط محلول رنگ را تا 50 ~ 70 درجه سانتیگراد خنک کنید و رنگ را برای اصلاح رنگ که به درستی تهیه شده است اضافه کنید.
سپس برای رنگرزی گرم کنید.
(2) پارچه رنگ شده از دستگاه رنگرزی تخلیه می شود و سپس به دستگاه رنگرزی دیگری پرتاب می شود و سپس فرآیند رنگرزی به روش رنگرزی جوشان و روش رنگرزی هدایت انجام می شود.

1.2 خواص رنگ های اصلاح کننده رنگ
توصیه می‌شود رنگ‌هایی که برای ترمیم رنگ استفاده می‌شوند دارای خواص زیر باشند: (1) رنگ‌ها تحت تأثیر سورفکتانت‌ها قرار نمی‌گیرند و دیر رنگ می‌شوند. هنگامی که عملیات تصحیح رنگ انجام می شود، مقدار زیادی از سورفکتانت آنیونی موجود در رنگ در مایع رنگ باقی می ماند و مقدار کمی از رنگ تصحیح رنگ به دلیل وجود سورفکتانت، اثر رنگرزی کندی ایجاد می کند. بنابراین، رنگ هایی برای ترمیم رنگ باید انتخاب شوند که به راحتی تحت تأثیر سورفکتانت ها قرار نگیرند و اثرات کند رنگ دهی داشته باشند.
(2) رنگهای پایدار که به راحتی تحت تأثیر هیدرولیز و تجزیه تقلیلی قرار نمی گیرند. رنگ‌ها برای ترمیم رنگ، زمانی که در تعمیرات رنگ‌های بسیار روشن استفاده می‌شوند، رنگ به راحتی هیدرولیز یا با احیاء تجزیه می‌شود. بنابراین رنگ هایی که تحت تأثیر این عوامل قرار نگیرند باید انتخاب شوند.
(3) رنگ هایی با خواص تسطیح خوب. برای به دست آوردن اثر رنگرزی سطح، باید توانایی رنگرزی سطح خوبی داشته باشد.
(4) رنگ با پایداری نور عالی. مقدار رنگ مورد استفاده برای اصلاح رنگ معمولاً بسیار کم است. بنابراین، پایداری تصعید و پایداری مرطوب آن بسیار مهم است، اما نه به اندازه پایداری نور فوری. به طور کلی، رنگ های مورد استفاده برای ترمیم رنگ از رنگ های استفاده شده در فرمول اصلی رنگرزی انتخاب می شوند. اما گاهی اوقات این رنگ ها شرایط فوق را ندارند. در این صورت توصیه می شود موارد زیر را برای ترمیم رنگ مناسب انتخاب کنید
رنگ:
CI (شاخص رنگ): زرد پراکنده 46; Disperse Red 06; Disperse Red 146; پراکنده بنفشه 25; پراکنده بنفشه 23; Disperse Blue 56.

لایه برداری و رنگ آمیزی مجدد

هنگامی که رنگ پارچه رنگ شده با نمونه استاندارد متفاوت است و نمی توان آن را با پیرایش رنگ یا رنگرزی تراز اصلاح کرد، باید آن را کنده و دوباره رنگ کرد. فیبر پلی کول ساختار کریستالی بالایی دارد. بنابراین نمی توان از روش های کلی برای جدا کردن کامل رنگ استفاده کرد. با این حال می توان به درجه خاصی از لایه برداری دست یافت و در هنگام رنگرزی مجدد و ترمیم رنگ نیازی به لایه برداری کامل نیست.

2.1 بخشی از عامل سلب کننده
این روش سلب کردن از قدرت کند کنندگی سورفکتانت ها برای از بین بردن رنگ استفاده می کند. اگر چه اثر کندن بسیار کم است، اما رنگ را تجزیه نمی کند و به احساس پارچه رنگ شده آسیب نمی رساند. شرایط معمول سلب کردن عبارتند از: کمکی: سورفکتانت غیر یونی ده سورفکتانت آنیونی 2 ~ 4 لیتر، دما: 130 درجه سانتیگراد، Q: 30 ~ 60 دقیقه. جدول 1 را برای عملکرد جداسازی رنگ ببینید.

2.2 لایه برداری را بازیابی کنید
این روش لایه برداری به این صورت است که پارچه رنگ شده را در حاشیه هدایت حرارتی حرارت می دهند تا رنگ جدا شود و سپس از یک عامل کاهنده برای از بین بردن رنگ تجزیه شده استفاده می شود و مولکول های رنگ تجزیه شده تا حد امکان از پارچه الیاف جدا می شود. اثر لایه برداری آن بهتر از روش لایه برداری جزئی است. با این حال، هنوز مشکلات زیادی برای این روش لایه برداری وجود دارد. مانند اتصال مجدد مولکول های رنگ آسیب دیده و تجزیه شده؛ رنگ پس از جدا شدن با رنگ اصلی بسیار متفاوت خواهد بود. احساس دست و رنگ پذیری سنگین پارچه رنگ شده تغییر خواهد کرد. سوراخ های رنگ روی فیبر کاهش می یابد و غیره.
بنابراین، روش حذف کاهش تنها زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که حذف جزئی قبلی به طور رضایت‌بخشی قابل اصلاح نباشد. دستور فرآیند کاهش رنگ به شرح زیر است:
عامل راهنمای رنگ (بیشتر از نوع امولسیونی) 4 گرم در لیتر
عامل فعال سطحی غیر یونی (آنیونی) 2g/L
سود سوزآور (35%) 4ml/L
پودر بیمه (یا Dekuling) 4g/L
دما 97 ~ 100 ℃
زمان 30 دقیقه

2.3 روش لایه برداری اکسیداسیون
در این روش stripping از اکسیداسیون برای تجزیه رنگ برای جدا کردن آن استفاده می شود و نسبت به روش کاهشی اثر سلب بندی بهتری دارد. دستور فرآیند حذف اکسیداسیون به شرح زیر است:
عامل راهنمای رنگ (بیشتر از نوع امولسیونی) 4 گرم در لیتر
اسید فرمیک (اسید فرمیک) 2ml/L
کلریت سدیم (NaCLO2) 23 گرم در لیتر
تثبیت کننده کلر 2 گرم در لیتر
دما 97 ~ 100 ℃
زمان 30 دقیقه

2.4 رنگ آمیزی سنگین
روش‌های رنگرزی معمولی را می‌توان برای رنگ‌آمیزی مجدد پارچه‌ای استفاده کرد، اما رنگ‌پذیری پارچه رنگ‌شده همچنان باید در ابتدا آزمایش شود، یعنی کار رنگرزی نمونه اتاق نمونه باید انجام شود. زیرا ممکن است عملکرد رنگرزی آن بیشتر از قبل از لایه برداری باشد.

خلاصه کنید

هنگامی که نیاز به لایه برداری رنگی موثرتر باشد، می توان ابتدا پارچه را اکسیده و پوست کند و سپس لایه برداری را کاهش داد. از آنجایی که لایه برداری کاهشی و اکسیداسیون باعث چین و چروک شدن پارچه رنگ شده می شود که باعث ایجاد احساس زبری و سختی در پارچه می شود، باید در فرآیند تولید واقعی به طور جامع در نظر گرفته شود، به ویژه لایه برداری رنگ های مختلف نشان داده شده در جدول 1. عملکرد رنگ. با این فرض که تطابق رنگ می تواند به نمونه رنگ استاندارد برسد، به طور کلی از روش تعمیر ملایم تری استفاده می شود. فقط در این صورت می توان به ساختار الیاف آسیبی نرساند و قدرت پارگی پارچه کاهش زیادی پیدا نخواهد کرد.