. شش ثابت نساجی اصلی

1. ثبات نور

پایداری نور به میزان تغییر رنگ پارچه های رنگی در اثر نور خورشید اشاره دارد. روش تست می تواند قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا قرار گرفتن در معرض نور روز با ماشین باشد. درجه محو شدن نمونه پس از نوردهی با نمونه رنگ استاندارد مقایسه می شود. به 8 سطح تقسیم می شود که 8 بهترین است و 1 بدترین است. پارچه هایی که مقاومت نوری ضعیفی دارند نباید به مدت طولانی در معرض نور خورشید قرار گیرند و باید در مکانی با تهویه قرار داده شوند تا در سایه خشک شوند.

2. ثبات مالش

ثبات مالشی به میزان تغییر رنگ پارچه های رنگ شده پس از مالش اشاره دارد که می توان آن را به مالش خشک و مالش مرطوب تقسیم کرد. پایداری مالش بر اساس درجه رنگ‌آمیزی پارچه سفید ارزیابی می‌شود و به 5 سطح (1 تا 5) تقسیم می‌شود. هر چه مقدار بزرگتر باشد، پایداری مالش بهتر است. عمر مفید پارچه هایی با ثبات مالشی ضعیف محدود است.

3. ثبات شستشو

ماندگاری شستشو یا صابون زدن به میزان تغییر رنگ پارچه های رنگ شده پس از شستشو با مایع لباسشویی اشاره دارد. معمولاً از کارت نمونه خاکستری درجه بندی شده به عنوان استاندارد ارزیابی استفاده می شود، یعنی از تفاوت رنگ بین نمونه اصلی و نمونه محو شده برای قضاوت استفاده می شود. ماندگاری شستشو به 5 درجه تقسیم می شود که درجه 5 بهترین و درجه 1 بدترین است. پارچه هایی با ثبات شستشوی ضعیف باید خشک شوند. در صورت مرطوب شستن باید به شرایط شستشو بیشتر توجه شود، مثلا دمای شستشو زیاد نباشد و زمان آن زیاد نباشد.

4. استحکام اتو

ماندگاری اتو به میزان تغییر رنگ یا محو شدن پارچه های رنگ شده در حین اتو اشاره دارد. میزان تغییر رنگ و محو شدن با رنگ آمیزی اتو روی پارچه های دیگر به طور همزمان ارزیابی می شود. ثبات اتو به درجه 1 تا 5 تقسیم می شود که درجه 5 بهترین و درجه 1 بدترین است. هنگام تست ثبات اتو پارچه های مختلف، دمای اتو مورد استفاده برای آزمایش باید انتخاب شود.

5. ثبات تعریق

پایداری تعریق به میزان تغییر رنگ پارچه های رنگ شده پس از غوطه ور شدن در عرق اطلاق می شود. پایداری تعریق با ترکیب عرق تهیه شده به طور مصنوعی یکسان نیست، بنابراین به طور کلی علاوه بر اندازه گیری جداگانه، در ترکیب با سایر ثبات های رنگی ارزیابی می شود. پایداری تعریق به 1 تا 5 درجه تقسیم می شود، هر چه مقدار آن بزرگتر باشد، بهتر است.

6. ثبات تصعید

ثبات سابلیمیشن به میزان تصعید پارچه های رنگ شده در انبار اطلاق می شود. پایداری تصعید توسط کارت نمونه خاکستری درجه بندی شده برای درجه تغییر رنگ، محو شدن و لکه دار شدن پارچه سفید پس از عملیات پرس گرم خشک ارزیابی می شود. 5 نمره وجود دارد، 1 بدترین و 5 بهترین است. ثبات رنگ پارچه های معمولی معمولاً برای رسیدن به سطح 3 تا 4 مورد نیاز است تا نیازهای پوشیدن را برآورده کند.

, نحوه کنترل انواع ثابت

توانایی یک پارچه برای حفظ رنگ اصلی خود پس از رنگرزی را می توان با آزمایش ثبات رنگ های مختلف نشان داد. شاخص های رایج برای تست ثبات رنگرزی عبارتند از: ثبات شستشوی پارچه، ثبات مالش، پایداری در برابر آفتاب، ثبات سابلیمیشن و غیره. هر چه ماندگاری پارچه در شستشو، مالش، آفتاب و تصعید بهتر باشد، ماندگاری رنگ پارچه بهتر است.

دو عامل اصلی بر استحکام فوق تأثیر می گذارد:

اولین مورد خواص رنگ است

دوم فرمولاسیون فرآیند رنگرزی و تکمیل است

انتخاب رنگ‌هایی با خواص خوب پایه‌ای برای بهبود پایداری رنگرزی است و فرمول‌بندی فناوری رنگرزی و تکمیل معقول کلید اطمینان از ثبات رنگرزی است. این دو مکمل یکدیگر هستند و نمی توان آنها را متعادل کرد.

ثبات شستشو

ماندگاری شستشوی پارچه شامل دو جنبه است: پایداری محو شدن و ماندگاری لکه. به طور کلی، هر چه پایداری محو شدن منسوجات بدتر باشد، پایداری لکه پذیری بدتر است.

هنگام تست ثبات رنگ یک پارچه، می توانید با آزمایش رنگ آمیزی الیاف بر روی شش الیاف متداول نساجی (شش الیاف متداول نساجی معمولاً شامل پلی استر، نایلون، پنبه، استات، الیاف، لکه رنگی الیاف را تعیین کنید. پشم یا ابریشم، الیاف اکریلیک حدود شش الیاف رنگ آمیزی تست ثبات رنگ به طور کلی توسط یک شرکت بازرسی حرفه ای واجد شرایط برای تکمیل، این تست دارای یک بی طرفی نسبتاً عینی) برای محصولات الیاف سلولزی، ثبات شستشوی رنگ های واکنش پذیر بهتر از رنگ مستقیم است. رنگهای آزو نامحلول و رنگ VAT و رنگ گوگردی فرآیند رنگرزی نسبت به رنگهای راکتیو و رنگهای مستقیم پیچیده تر است، بنابراین سه ثبات بیشتر در شستشوی رنگ بیشتر است. بنابراین، برای بهبود پایداری شستشو محصولات الیاف سلولزی، نه تنها انتخاب رنگ مناسب، بلکه انتخاب فرآیند رنگرزی مناسب نیز ضروری است. تقویت مناسب شستشو، تثبیت و صابون زدن به وضوح می تواند ثبات شستشو را بهبود بخشد.

در مورد رنگ غلیظ عمیق الیاف پلی استر، تا زمانی که پارچه به طور کامل کاهش یافته و تمیز شود، ثبات شستشو پس از رنگرزی می تواند نیازهای مشتری را برآورده کند. اما از آنجایی که اکثر پارچه های پلی استر توسط نرم کننده سیلیکون آلی کاتیونی، تکمیل کامل برای بهبود پارچه احساس نرمی می کنند، در همان زمان، جنس آنیون در پراکنده کننده های رنگ پراکنده برای رنگ های پارچه پلی استر با درجه حرارت بالا برای نهایی کردن طرح که ممکن است انتقال حرارت و انتشار در سطح الیاف، بنابراین شکل پارچه پلی استر رنگی عمیق پس از استحکام شستشو می تواند فاقد صلاحیت باشد. این امر مستلزم آن است که انتخاب رنگ های پراکنده نه تنها باید پایداری تصعید رنگ های پراکنده را در نظر گرفت، بلکه انتقال حرارت رنگ های پراکنده را نیز در نظر گرفت. راه های زیادی برای تست ثبات شستشوی منسوجات وجود دارد، با توجه به استانداردهای مختلف تست برای تست ثبات شستشوی منسوجات، نتیجه گیری دپارتمان را خواهیم گرفت.

هنگامی که مشتریان خارجی شاخص های خاصی از ثبات شستشو را ارائه می دهند، اگر بتوانند استانداردهای آزمایشی خاصی را ارائه دهند، برای برقراری ارتباط روان بین دو طرف مفید خواهد بود. شستشوی پیشرفته و پس از درمان می تواند ثبات شستشوی پارچه را بهبود بخشد، اما میزان کاهش کارخانه رنگرزی را نیز افزایش می دهد. یافتن برخی مواد شوینده کارآمد، فرمولاسیون منطقی فرآیند رنگرزی و تکمیل، و تقویت تحقیقات در مورد فرآیند جریان کوتاه نه تنها می تواند کارایی تولید را بهبود بخشد، بلکه به صرفه جویی در انرژی و کاهش انتشار کمک می کند.

ثبات اصطکاک

ماندگاری مالش پارچه مانند ماندگاری شستشو است که شامل دو جنبه نیز می شود:

یکی پایداری مالش خشک و دیگری پایداری مالش مرطوب است. بررسی ثبات مالش خشک و ثبات مالش مرطوب پارچه با مقایسه با کارت نمونه تغییر رنگ و کارت نمونه رنگ آمیزی بسیار راحت است. به طور کلی، درجه پایداری مالش خشک در هنگام بازرسی پایداری مالش منسوجات با رنگ غلیظ، حدود یک درجه بالاتر از پایداری مالش مرطوب است. رنگ مستقیم پارچه پنبه سیاه و سفید به عنوان مثال، اگر چه از طریق درمان تثبیت رنگ موثر، اما ثبات مالش خشک و درجه ثبات مالش مرطوب بسیار بالا نیست، گاهی اوقات نمی تواند نیازهای مشتری را برآورده کند. به منظور بهبود پایداری مالشی، بیشتر برای رنگرزی از رنگهای راکتیو، رنگهای VAT و رنگهای آزو نامحلول استفاده می شود. تقویت غربالگری رنگ، درمان ثابت و شستشو با صابون اقدامات موثری برای بهبود پایداری مالشی منسوجات هستند. به منظور بهبود پایداری مالش مرطوب محصولات الیاف سلولزی رنگی غلیظ، می توان مواد کمکی ویژه ای را برای بهبود پایداری مالش مرطوب محصولات نساجی انتخاب کرد و با فرو بردن مواد کمکی ویژه در نساجی می توان ثبات مالش مرطوب محصولات را به وضوح بهبود بخشید. محصولات نهایی

برای محصولات تیره فیلامنت فیبر شیمیایی، پایداری مالش مرطوب محصولات را می توان با افزودن مقدار کمی از ضد آب فلوئور هنگامی که محصول نهایی نهایی شد، بهبود بخشید. هنگامی که الیاف پلی آمید با رنگ اسیدی رنگ می شود، ثبات مالش مرطوب پارچه پلی آمید را می توان با استفاده از عامل تثبیت کننده ویژه الیاف نایلون بهبود بخشید. درجه پایداری مالش مرطوب ممکن است در آزمایش پایداری مالش مرطوب محصول نهایی تیره کاهش یابد زیرا الیاف کوتاه روی سطح پارچه محصول نهایی به وضوح بیشتر از سایر محصولات ریزش می کنند.

پایداری نور خورشید

نور خورشید دارای دوتایی موج-ذره است و با انتقال انرژی به شکل فوتون، تأثیر شدیدی بر ساختار مولکولی ماده رنگزا دارد.

هنگامی که ساختار اصلی بخش کروموژنیک ساختار رنگ توسط فوتون‌ها از بین می‌رود، رنگ نور ساطع شده توسط جسم کروموژنیک رنگ تغییر می‌کند، معمولاً رنگ روشن‌تر می‌شود تا بی‌رنگ شود. تغییر رنگ رنگ در شرایط آفتابی آشکارتر است و پایداری رنگ در برابر نور خورشید بدتر است. به منظور بهبود پایداری رنگ در برابر نور خورشید، تولید کنندگان رنگ روش های زیادی را اتخاذ کرده اند. افزایش وزن مولکولی نسبی رنگ، افزایش احتمال کمپلکس شدن در داخل رنگ، افزایش همسطح بودن رنگ و طول سیستم مزدوج می‌تواند پایداری نوری رنگ را بهبود بخشد.

برای رنگ‌های فتالوسیانین که می‌توانند به درجه 8 پایداری نوری برسند، روشنایی و پایداری نوری رنگ‌ها را می‌توان با افزودن یون‌های فلزی مناسب در فرآیند رنگرزی و تکمیل برای تشکیل مولکول‌های پیچیده در داخل رنگ‌ها به وضوح بهبود بخشید. برای منسوجات، انتخاب رنگ هایی با ماندگاری بهتر در برابر آفتاب، کلید بهبود درجه مقاومت در برابر آفتاب محصولات است. بهبود پایداری منسوجات در برابر آفتاب با تغییر فرآیند رنگرزی و تکمیل واضح نیست.

پایداری تصعید

در مورد رنگ های پراکنده، اصل رنگرزی الیاف پلی استر با سایر رنگ ها متفاوت است، بنابراین پایداری تصعید می تواند به طور مستقیم مقاومت حرارتی رنگ های پراکنده را توصیف کند.

برای سایر رنگ‌ها، آزمایش پایداری اتو رنگ‌ها و تست پایداری تصعید رنگ‌ها اهمیت مشابهی دارد. مقاومت رنگ در برابر پایداری تصعید خوب نیست، در حالت گرم خشک، حالت جامد رنگ به راحتی به طور مستقیم از داخل فیبر در حالت گاز جدا می شود. بنابراین، از این نظر، پایداری سابلیمیشن رنگ می تواند به طور غیرمستقیم ثبات اتو پارچه را نیز توصیف کند.

برای بهبود پایداری تصعید رنگ، باید از جنبه های زیر شروع کنیم:

1، اولین انتخاب رنگ است

وزن مولکولی نسبی بزرگتر است و ساختار اصلی رنگ مشابه یا شبیه به ساختار الیاف است که می تواند پایداری تصعید منسوجات را بهبود بخشد.

2، دوم بهبود فرآیند رنگرزی و تکمیل است

بلورینگی بخش کریستالی ساختار ماکرومولکولی فیبر را به طور کامل کاهش می دهد، بلورینگی ناحیه بی شکل را بهبود می بخشد، به طوری که بلورینگی بین قسمت داخلی الیاف یکسان است، به طوری که رنگ به داخل فیبر می رسد. ، و ترکیب بین فیبر یکنواخت تر است. این نه تنها می تواند درجه تسطیح را بهبود بخشد، بلکه ثبات تصعید رنگرزی را نیز بهبود می بخشد. اگر بلورینگی هر قسمت از الیاف به اندازه کافی متعادل نباشد، بیشتر رنگ در ساختار نسبتاً سست ناحیه آمورف باقی می ماند، سپس در حالت شدید شرایط خارجی، رنگ نیز به احتمال زیاد از آمورف جدا می شود. ناحیه داخلی الیاف، تصعید به سطح پارچه، در نتیجه پایداری تصعید منسوجات را کاهش می دهد.

تمیز کردن و مرسریزاسیون پارچه های پنبه ای و پیش انقباض و شکل دهی تمام پارچه های پلی استر همگی فرآیندهایی برای متعادل کردن کریستالینی بودن داخلی الیاف هستند. پس از تمیز کردن و مرسریزاسیون پارچه پنبه ای، پس از پیش انقباض و پارچه پلی استر از پیش تعیین شده، می توان عمق رنگرزی و ثبات رنگرزی آن را به میزان قابل توجهی بهبود بخشید. رنگ

پایداری سابلیمیشن پارچه را می توان به وضوح با تقویت پس از درمان و شستشو و حذف رنگ شناور سطح بیشتر بهبود بخشید. پایداری سابلیمیشن پارچه را می توان به وضوح با کاهش دمای تنظیم به درستی بهبود بخشید. مشکل کاهش پایداری ابعادی پارچه ناشی از خنک شدن را می توان با کاهش مناسب سرعت گیرش جبران کرد. همچنین هنگام انتخاب ماده تکمیل کننده باید به تأثیر مواد افزودنی بر ثبات رنگرزی توجه شود. به عنوان مثال، هنگامی که از نرم کننده های کاتیونی در پرداخت نرم پارچه های پلی استر استفاده می شود، مهاجرت حرارتی رنگ های پراکنده ممکن است منجر به شکست تست پایداری تصعید رنگ های پراکنده شود. از نقطه نظر نوع دمایی خود رنگ پراکنده، رنگ پراکنده در دمای بالا از پایداری تصعید بهتری برخوردار است.