در دو ماه گذشته، وخامت سریع موج دوم اپیدمی جدید تاج در هند به برجسته‌ترین رویداد در مبارزه جهانی علیه همه‌گیری تبدیل شده است. اپیدمی شدید باعث تعطیلی بسیاری از کارخانه ها در هند شده است و بسیاری از شرکت های محلی و شرکت های چند ملیتی با مشکل مواجه هستند.

اپیدمی همچنان رو به وخامت است، بسیاری از صنایع در هند آسیب دیده اند

گسترش سریع این بیماری همه گیر سیستم پزشکی هند را تحت تأثیر قرار داده است. مردمی که اجساد مردگان را در پارک ها، کناره های رود گنگ و در خیابان ها می سوزانند، تکان دهنده هستند. در حال حاضر، بیش از نیمی از دولت های محلی در هند «بستن شهر» را انتخاب کرده اند، تولید و زندگی یکی پس از دیگری به حالت تعلیق درآمده و بسیاری از صنایع ستونی در هند نیز با تأثیرات جدی مواجه هستند.

سورات در گجرات، هند قرار دارد. بیشتر مردم شهر به مشاغل مرتبط با نساجی مشغول هستند. این همه گیری شدید است و هند سطوح مختلفی از اقدامات محاصره را اجرا کرده است. برخی از فروشندگان نساجی سورات گفتند که کسب و کار آنها تقریبا 90 درصد کاهش یافته است.

فروشنده پارچه سورات هندی دینش کاتاریا: 65000 فروشنده پارچه در سورات وجود دارد. اگر بر اساس عدد متوسط ​​محاسبه شود، صنعت نساجی سورات حداقل 48 میلیون دلار در روز ضرر می کند.

وضعیت کنونی سورات تنها یک عالم کوچک از صنعت نساجی هند است و کل صنعت نساجی هند با افول سریع مواجه است. شیوع دوم این بیماری همه گیر، تقاضای شدید برای پوشاک را پس از آزادسازی فعالیت های اقتصادی خارج از کشور تحت تاثیر قرار داده است و تعداد زیادی از سفارشات نساجی اروپایی و آمریکایی منتقل شده است.

از آوریل سال گذشته تا مارس سال جاری، صادرات نساجی و پوشاک هند 12.99 درصد نسبت به سال قبل کاهش یافت و از 33.85 میلیارد دلار به 29.45 میلیارد دلار آمریکا رسید. در این میان، صادرات پوشاک 20.8 درصد و صادرات نساجی 6.43 درصد کاهش یافت.

علاوه بر صنعت نساجی، صنعت تلفن همراه هند نیز ضربه خورده است. بر اساس گزارش رسانه های خارجی، بیش از 100 کارگر در کارخانه فاکسکان در هند به این عفونت مبتلا شده اند. در حال حاضر تولید گوشی های موبایل اپل پردازش شده توسط کارخانه بیش از 50 درصد کاهش یافته است.

کارخانه OPPO در هند نیز به همین دلیل تولید را متوقف کرد. تشدید همه گیری باعث کاهش سریع ظرفیت تولید بسیاری از کارخانه های تلفن همراه در هند شد و کارگاه های تولید یکی پس از دیگری به حالت تعلیق درآمدند.

هند عنوان "کارخانه داروسازی جهانی" را دارد و نزدیک به 20 درصد از داروهای ژنریک جهان را تولید می کند. مواد اولیه آن حلقه مهمی در کل زنجیره صنعت داروسازی است که ارتباط تنگاتنگی با بالادست و پایین دست دارد. اپیدمی جدید تاج منجر به کاهش جدی در نرخ بهره برداری کارخانه های هندی شده است و نرخ بهره برداری واسطه های دارویی هند و شرکت های API تنها حدود 30 درصد است.

هفته تجارت آلمان اخیرا گزارش داد که به دلیل اقدامات قرنطینه در مقیاس بزرگ، شرکت های دارویی اساسا تعطیل شده اند و زنجیره تامین صادرات داروی هند به اروپا و سایر مناطق در حال حاضر در حالت فروپاشی قرار دارد.

در اعماق باتلاق اپیدمی. اصل "هیپوکسی" هند چیست؟

نگران کننده ترین نکته در مورد این موج اپیدمی در هند این است که تعداد زیادی از مردم به دلیل کمبود اکسیژن جان خود را از دست دادند. بسیاری از مردم برای دریافت اکسیژن صف کشیدند، و حتی صحنه ای از رقابت ایالت ها برای اکسیژن وجود داشت.

در چند روز گذشته مردم هند در حال تقلا برای اکسی متر هستند. چرا هند که به عنوان یک کشور تولید کننده بزرگ شناخته می شود، نمی تواند اکسیژن و اکسی متر مورد نیاز مردم را تولید کند؟ تأثیر اقتصادی این بیماری همه گیر در هند چقدر است؟ آیا بر بهبود اقتصاد جهانی تأثیر خواهد گذاشت؟

تولید اکسیژن کار سختی نیست. در شرایط عادی، هند می تواند روزانه بیش از 7000 تن اکسیژن تولید کند. هنگامی که همه گیری شیوع پیدا کرد، بخش زیادی از اکسیژن تولید شده در ابتدا برای بیمارستان ها استفاده نمی شد. بسیاری از شرکت های هندی توانایی تغییر سریع به سمت تولید را نداشتند. علاوه بر این، هند فاقد یک سازمان ملی برای زمان بندی اکسیژن بود. ظرفیت تولید و حمل و نقل، کمبود اکسیژن وجود دارد.

اتفاقاً اخیراً رسانه ها گزارش دادند که هند با کمبود پالس اکسی متر مواجه است. 98 درصد اکسیمترهای موجود وارداتی است. تولید این ابزار کوچک که برای اندازه گیری میزان اکسیژن خون شریانی بیمار استفاده می شود، کار سختی نیست، اما تولید هند به دلیل کمبود ظرفیت تولید لوازم جانبی و مواد اولیه مربوطه نمی تواند افزایش یابد.

دینگ ییفان، محقق موسسه تحقیقات توسعه جهانی مرکز تحقیقات توسعه شورای دولتی: سیستم صنعتی هند فاقد امکانات پشتیبانی، به ویژه توانایی تغییر است. زمانی که این شرکت ها با شرایط خاصی مواجه می شوند و نیاز به تغییر زنجیره صنعتی برای تولید دارند، سازگاری ضعیفی دارند.

دولت هند مشکل تولید ضعیف را ندیده است. در سال 2011، صنعت تولید هند تقریباً 16 درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می داد. دولت هند به طور متوالی برنامه هایی را برای افزایش سهم تولید در تولید ناخالص داخلی به 22 درصد تا سال 2022 آغاز کرده است. طبق داده های بنیاد ارزش ویژه برند هند، این سهم در سال 2020 بدون تغییر باقی می ماند و تنها 17 درصد است.

Liu Xiaoxue، محقق وابسته در موسسه آسیا-اقیانوسیه و استراتژی جهانی آکادمی علوم اجتماعی چین، گفت که تولید مدرن یک سیستم عظیم است و زمین، نیروی کار و زیرساخت ها شرایط حمایتی ضروری هستند. 70 درصد از زمین های هند متعلق به خصوصی است و مزیت جمعیت به مزیت نیروی کار تبدیل نشده است. در طول اپیدمی تحمیلی، دولت هند از اهرم مالی استفاده کرد که منجر به افزایش بدهی خارجی شد.

آخرین گزارش صندوق بین المللی پول نشان می دهد که "هند بالاترین نسبت بدهی را در بین تمام بازارهای نوظهور دارد".

برخی از اقتصاددانان تخمین می زنند که ضرر اقتصادی هفتگی هند در حال حاضر بالغ بر 4 میلیارد دلار آمریکا است. اگر اپیدمی کنترل نشود، ممکن است هر هفته با 5.5 میلیارد دلار ضرر اقتصادی مواجه شود.

راهول باگلیل، اقتصاددان ارشد هندی در بانک بارکلیز در بریتانیا: اگر همه گیری یا موج دوم همه گیری ها را کنترل نکنیم، این وضعیت تا جولای یا آگوست ادامه خواهد داشت و زیان به طور نامتناسبی افزایش می یابد و ممکن است نزدیک به 90 میلیارد باشد. دلار آمریکا (حدود 580 میلیارد یوان).

در سال 2019، مقیاس کلی واردات و صادرات هند تنها 2.1 درصد از کل واردات جهان را به خود اختصاص داده است که بسیار کمتر از سایر اقتصادهای بزرگ مانند چین، اتحادیه اروپا و ایالات متحده است.